Nasır Şerare
Al-Akhbar
Geçen ayın başında Suriye'de ortalıkta dolaşan bir soru vardı: Şam savaşında kim diğerinden önce davranıp ilk vuruşu yapacaktı? Muhalefet mi rejim mi? İki tarafın planları da açıktı. Muhalefetin, başkentin idari merkezinin içine -Jobar mahallesini işgal ederek Abbasiyin sahasına- ulaşabilmesi için kullanabileceği tek hayati alanı var. Diğer taraftan rejim ise -Şam savaşını savunma amaçlı bir savaşa doğru götürmeye karar vermezse- Abbasiyin sahasına 700 metre mesafede Jobar'da, silahlı muhalefetin askeri karargahlarının bulunduğu noktaları bombardıman ile sarsmak veya muhalefetin kontrol ettiği bölgelerden başlamak zorunda. Jobar; üst taraflarında bulunan Duma ve Harasta'dan beslendiği gibi, önemli kalelerden sayılan ve Kefersuse Bahçeleri ile iletişimi olan Batı Guta'dan da lojistik yönden besleniyor.
Son üç hafta boyunca muhalefet, rejimle çatışmaları alışılmışın dışına taşıyarak, sürpriz bir yer edinmek ve istedikleri stratejik kazanımla sahanın hakimi olan Suriye askerinin statükosunu kırmak istedi. Muhalefet organizasyon ile ''uykudaki grupları'' harekete geçirerek Barze Mahallesinden (özellikle yerleşim yerlerinden), Rükneddin bölgesinden (yüksek oranda Kürt ve Filistinlilerin ikamet ettiği) Şam'ı gören Kasyun Dağı'na doğru (Suriye ordusunun büyük miktarda top ve roket cephaneliğinin konumlandığı yer) sürerek bu hamleyi gerçekleştirmek istedi. Askeri kaynaklara göre, bu sızma, daha önceden (bir kaç gün önce) istihbarat alınıp engellenmeseydi büyük sürprizler yaşatabilirdi.